Dirk, Het begin 3

Laatste artikel

Tot mijn genoegen heeft de redactie mijn stukjes een titel gegeven.

Dit is het derde en laatste artikel over dit onderwerp, want ik ben niet in het begin blijven steken.
Tijdens de beginjaren heb ik me nooit thuis gevoeld bij de haantjes die alles al wisten. Ik was meer een scharrelkippetje dat overal wat kennis meepikte en ik heb, behalve in de beginjaren, nooit iets klakkeloos overgenomen.

Altijd had ik de vraag, waarom?

Voor alles heb ik zelf oplossingen bedacht die mij pasten, zie artikel 1 en 2. De grootste zonde tegen de gangbare tradities zal ik jullie hieronder vertellen:

In de beginjaren had ik me bepaalde doelen gesteld die ik allemaal heb gehaald. Nu pas begrijp ik dat de beleving van de bonsai hobby ook uit andere elementen bestaat, zoals het randgebeuren, het verenigingsleven met z’n bijeenkomsten, het deel uitmaken van het bestuur, het mede organiseren van tentoonstellingen.

De vriendschappen en de werkgroep in Maasdijk speelden een grote rol.

De gezelligheid bij workshops en de reisjes naar België en de landdagen niet te vergeten.

Ondertussen in je eentje bonsai verzorgen en vormen. Door al deze ervaringen, ook de negatieve, heb ik nog wat tips voor beginnende leden: Niets moet, maar neem er kennis van, dan maak je misschien niet de vele fouten die ik heb gemaakt. Probeer geduld te hebben en zet niet de pré bonsai in kleine potjes in een te vroeg stadium.

Geef een Yamadori enige jaren rust in open grond of grote container en ga dan pas vormen.

Gun jezelf een mislukking, want bij cracks slaagt ook niet alles, al zal men dat niet zo gauw erkennen.

Denk ook zelf na en volg niet alles klakkeloos op.

Leer teleurstellingen incasseren en bedenk dat er om de paar jaren een andere trend is en ga daarom niet elke keer je koers wijzigen.

Neem zelf de beslissingen en laat dit niet door een ander doen.

Dit betreft ook het werken aan jouw bonsai.

Wees heel zorgvuldig met de keuze voor het verzorgen van de bonsai in je vakantie. Dood is heel erg dood, zowel voor jou als de tijdelijke verzorger erg vervelend.

Lees veel in boeken en bladen en bedenk dat er prachtige artikelen zijn die niet over een bonsai gaan.

Zo, dan is het nu tijd om mijn grote zonde op te biechten.

Ik bedraad de bomen heel doelmatig maar nooit mooi. Ik laat bedraden bomen toch nooit zien en ik stel ze ook nooit tentoon.

Bij mijn te vormen bomen ga ik met een paar overmaatse draden door de hele boom. Ik werk veel met trekdraden en neem ondertussen nog takken mee. Zo heb ik minder ingroeiing en kan ik tijdens het groeiseizoen de ingrepen gemakkelijk bijstellen.

Het kostte me geen moeite dit te vertellen, want ik voel me er al jaren goed bij.

Dit stukje is dus het einde van het begin.

Ik heb nog veel andere artikeltjes in voorraad, dus we kunnen voorlopig vooruit.

Dirk Eijzenga
Bewerkt door Maria van Gessel